Welkom bij de nieuwe reeks ‘uitgelegd’. In deze reeks nemen we vastgoedbegrippen onder de loep en leggen we deze aan jullie uit. Deze week geven we meer uitleg over de onroerende voorheffing.
De term onroerende voorheffing verwijst naar en belasting die wordt geheven op onroerend goed, zoals gebouwen, grond en andere vastgoedeigendommen. Het is een jaarlijkse belasting die wordt opgelegd door de gemeenten en gewesten in België.
Deze belasting wordt berekend op basis van het kadastraal inkomen (KI) van het onroerend goed. Het KI is een geschatte waarde die wordt toegekend aan een eigendom en wordt vastgesteld door de administratie van het kadaster. Het tarief van de onroerende voorheffing varieert van gemeente tot gemeente en kan ook verschillen tussen de Vlaamse, Waalse en Brusselse Gewesten.
Wil je meer weten wat het KI juist inhoud? Lees dan onze pagina over het kadastraal inkomen hier.
Eigenaars van onroerend goed in België zijn verplicht om jaarlijks de onroerende voorheffing te betalen aan de lokale belastingdienst. De opbrengst van deze belasting wordt gebruikt om de lokale overheden te financieren en diensten zoals scholen, wegenonderhoud, en openbare voorzieningen te ondersteunen.
Het is belangrijk op te merken dat de exacte regels en tarieven met betrekking tot de onroerende voorheffing kunnen variëren en dat ze kunnen veranderen in de loop der tijd, dus het is raadzaam om contact op te nemen met de lokale belastingdienst of een belastingadviseur voor de meest recente en nauwkeurige informatie over deze belasting.
De onroerende voorheffing wordt betaald door de belastingplichtige. De belastingplichtige is in de meeste gevallen de persoon die op 1 januari eigenaar is van het onroerend goed.
Wanneer er een splitsing gemaakt is tussen de naakte eigenaar en de vruchtgebruiker is in dat geval de vruchtgebruiker de belastingplichtige. Maar ook wie het recht van opstal of het recht van erfpacht heeft, is ook een belastingplichtige.
De belastingplichtige betaalt de onroerende voorheffing voor een periode die loopt van 1 januari tot 31 december (dus voor de volle 12 maanden)
Wanneer er een overdracht plaatsvindt, zal men vaak een onderverdeling maken over de periode wanneer de koper eigenaar is en wanneer de verkoper de eigenaar was. De notaris zorgt dan voor een afrekening. Omdat de verkoper op 1 januari nog de eigenaar of de belastingsplichtige is, zal enkel hij het aanslagbiljet in verband met de onroerende voorheffing ontvangen.
In België wordt de onroerende voorheffing berekend op basis van het kadastraal inkomen (KI) van een onroerend goed. Het KI is een geschatte jaarlijkse nettohuurwaarde van het onroerend goed en wordt vastgesteld door de Algemene Administratie van de Patrimoniumdocumentatie (Kadaster).
Hier zijn de stappen om de onroerende voorheffing in België te berekenen:
Sommige van de verminderingen worden automatisch toegekend. Andere verminderingen moet u aanvragen aan de Vlaamse Belastingsdienst.
Het is belangrijk op te merken dat de tarieven en regels met betrekking tot de onroerende voorheffing kunnen verschillen tussen de Vlaamse, Waalse en Brusselse regio's, dus het is raadzaam om de specifieke regelgeving van jouw regio te raadplegen voor gedetailleerde informatie.
Als eigenaar van een onroerend goed in België ontvang je doorgaans jaarlijks een aanslagbiljet voor de onroerende voorheffing met de verschuldigde bedragen en betalingsinstructies. Het is belangrijk om deze belasting op tijd te betalen om eventuele boetes en rentekosten te vermijden. Als je twijfels hebt of vragen over je onroerende voorheffing, kun je contact opnemen met de lokale belastingdienst of een belastingadviseur raadplegen.